Το γλάρο μάτι του συλλέκτη

Ομολογώ ότι αισθάνομαι λίγο περίεργα με το θέμα που μου ζητήθηκε να καταπιαστώ, να δοκιμάσω να σας μπάσω στο αποκορύφωμα του μαζοχισμού.

Πούρα και συλλογές λοιπόν. Εν τάχει, έχω γνωριστεί με καμμιά δεκαριά συλλέκτες στη ζωή μου. Κανείς πλην ενός δεν μου επέτρεψε πρόσβαση στη συλλογή του. Απολύτως κατανοητή η στάση των ανθρώπων που προστατεύουν τα πούρα τους από αδιάκριτα μάτια, το ίδιο ακριβώς κάνω και εγώ. Οι συλλογές δεν είναι για επίδειξη. Φανερώνονται μόνο σε περιπτώσεις πώλησης ή ανταλλαγών, ποτέ μα ποτέ στο σύνολό τους. Φυλάσσονται δε μακριά από χώρους που μπορούν να συνδεθούν καθ’  οποιονδήποτε τρόπο με τον κάτοχό τους. Ο φόβος φυλάει τα έρ(η)μα.

Στην Ελλάδα, από όσα μπορώ να γνωρίζω υπάρχουν 3-4 συλλέκτες. Οχι στοκαδόροι. Το μεν δεν αποκλείει το δε.

Το πούρο ως αντικείμενο συλλογής, δεν αποτελεί προïόν πιθανής καύσης. Αυτό είναι εκτός θέματος. Κάψιμο συλλεκτικού πούρου είναι το ισοδύναμο με σάλιωμα γραμματόσημου από την εποχή της γιαγιάς μου.

Είναι αντικείμενο φροντίδας, περιποίησης, τοποθέτησης χρημάτων και εντέλει ικανοποίησης του κατόχου του ότι διαθέτει ένα ή περισσότερα μοναδικά κομμάτια. Το συναίσθημα αυτό, της ικανοποίησης, αποτελεί σημείο χλευασμού από τους μη μυημένους. Αντιθέτως είναι έναυσμα επικοινωνίας για ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος. Προσφέρει οφθαλμολαγνεία αλλά και μέγιστη ανησυχία για τις συνθήκες συντήρησής του. Οι τελευταίες, ουδεμία σχέση έχουν με τους γνωστούς υγραντήρες, σφουγγαράκια και λοιπά παραφενάλια. Οι συλλογές συντηρούνται σε εξαιρετικά χαμηλές σχετικές υγρασίες, που δεν ξεπερνούν το 50-55%. Δεν παίζουμε με μούχλες, δεν μας νοιάζει άν θα καίγονται καλά, δεν πρόκειται να καπνιστούν. Τα συλλεκτικά πούρα, εφόσον μεταπωληθούν έχουν υπερπολλαπλάσια αξία από τα εν παραγωγή αδερφάκια τους. Η τιμή τους καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, η σπάνις είναι ένας από αυτούς. Λάθη στην παραγωγή, ανάκληση διάθεσης αλλά και κατασκευαστικές ατέλειες, ενδεχομένως να προσθέτουν αξία παρά το αντιθέτως αναμενόμενο. Και ναι, έχει σημασία ποιός ήταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τους.

Τέτοια πούρα μπορεί ο καθένας να αναζητήσει μέσα από δημοπρασίες. Γνωστοί οίκοι στο εξωτερικό, επιμελούνται τα απαραίτητα, δηλαδή ότι ο κάτοχός τους έχει δυνατότητες συντήρησης και βεβαίως εγγυώνται την αυθεντικότητά τους. Το τελευταίο δεν είναι αναγκαίο, όσο και άν φαντάζει περίεργο να έχει κανείς στη συλλογή του fakes. Κάποια είναι μοναδικά, ούτε καν καλά αντίγραφα των αυθεντικών. Προφανώς η αξία τους σε σχέση με το original είναι μειωμένη. Αλλος τρόπος να αποκτήσει ένας συλλέκτης πούρα των ονείρων του, είναι η απευθείας αγορά από κάποιους που τα πωλούν στο internet. Οι ανταλλαγές μεταξύ των μυαλοσταματημένων είναι επίσης μία ευρέως διαδεδομένη μέθοδος, την οποίαν επίσης ακολουθώ δεδομένου ότι ανήκω σε αυτή την κατηγορία των εγκεφαλικά παλαβομένων.

Να αναφέρω δυό πρόσφατες εμπειρίες μου, ίσως βοηθήσουν να γίνει κατανοητό ότι μιλάμε για χόμπυ και αντιμετωπιστώ με επιείκεια. Στη μία περίπτωση, ελάχιστα έως καθόλου γνωστός μου Ελλην καπνιστής, ανακοίνωσε τη διάθεση μερικών τεμαχίων κάποιας κουβάνικης μάρκας, Limited Edition, προφανώς δεν μιλάμε για παλιά πούρα. Και μάλιστα σε τιμή που εκτίμησα εξαιρετικά χαμηλή. Αγόρασα μια πεντάδα, διατηρώντας επιφυλάξεις για τη γνησιότητα. Ο έλεγχος της ετικέττας με καθησύχασε. Τα πούρα σκυλοβρώμαγαν, σχεδόν σκατίλα ανέδυαν. Δεν είναι παράξενο αυτό, κλασσικό σύμπτωμα των over-humidified jars. Χρειάστηκαν δύο μήνες για να φτάσουν σε συνθήκες αιώνιου ύπνου, σήμερα πλέον αναπαύονται εν ειρήνη. Η δεύτερη περίπτωση ήταν αρκετά περιπετειώδης. Στην Αυστραλία εντόπισα μία πολυκαιρισμένη άθικτη κούτα Julietas No.2 regular production discontinued. Το περιεχόμενο σε μέτρια κατάσταση, πολλά από τα δαχτυλίδια είχαν πιάσει λίγη μούχλα, ορατή στις φωτογραφίες που ζήτησα να μου στείλουν. Προφανώς κάποιος από τους κατόχους της κούτας το είχε παρακάνει. Η τιμή τσιμπημένη, αναζήτησα box split. Ενδιαφερόμενος βρέθηκε, ήθελε και την κούτα. Συμφωνήσαμε στην τελική τιμή και βέβαια στον ρεφενέ. Περισσότερα ο άλλος, λιγότερα εγώ. Και τούτο διότι ΚΑΙ τα κουτιά έχουν αξία.

Προφανώς, οι λεπτομέρειες απόκτησης και συντήρησης πρέπει να καταγράφονται λεπτομερώς. Μοιάζει βαρετό, δεν είναι. Για τον συλλέκτη αυτή η δουλειά είναι διασκεδαστική. Και βεβαίως απαραίτητη για πιθανή μεταπώληση.

Στο δια ταύτα. Συλλέκτης κανείς δεν γεννιέται. Γίνεται. Απαραίτητο προσόν το τσιμεντοκεφάλιασμα. Ανεξαρτήτως ηλικίας.

Λ.